دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : زهرا رفیعی دلفان* ¹

چکیده :
اضطراب جدایی بخشی طبیعی از فرآیند رشد و نمو است. برخلاف اختلال عاطفی فصلی (که نشانهی آن اضطراب شدید است)، اضطراب جدایی معمول نشان‌دهندهی پیشرفت سالم در بلوغ شناختی کودک است و نباید یک مشکل رفتاری تلقی شود. اما پس از آن به عنوان یک اختلال مطرح بوده و باید درمان شود. این پژوهش در دبستان فاطمه الزهرا (س) در منطقهی مهرشهر کرج انجام شد که دارای 1000 دانش آموز پایه اول تا ششم است. هیوا دانش آموز پایهی سوم مدرسه و بچهی دوم خانواده است. به منظور گرداوری دادهها جهت حل و برطرف سازی مشکل اضطراب جدایی هیوا از عوامل زیر استفاده شده است که دادههای به دست آمده از آن، به محقق در پی بردن به دلایل بروز مسالهی موجود یاری رسانیده است. تاثیر اجرای راه حلها در رابطه با دانش آموز دارای اضطراب جدایی سبب کاهش وابستگی دانش آموز به مادرش شد، طوری که در کلاس حضور فعال داشت و با استفاده از راه حلهایی که اجرا شد و برطرف شدن اضطراب جدایی، دانش آموز مهارتهای لازم برای حل مسئله مثل چگونگی کنار آمدن و اصلاح افکار اضطراب آور را یاد گرفت. همچنین، احساسات، هیجانات منفی و نشانههای افسردگی که نتیجهی اضطراب جدایی در دانش آموز بود برطرف شد به نحوی این دانش اموز با سایر همکلاسیهای خود در حیاط مدرسه بازی میکرد و به کار گروهی علاقمند شد. بنابراین استفاده از روشهای مختلف در درمان این دانش آموز مثبت ارزیابی گردید. کلید واژه: اضطراب جدایی، دانش آموز، مقطع ابتدایی.

کلمات کلیدی :
اضطراب جدایی، دانش آموز، مقطع ابتدایی.