دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : محمدرضا فیروزی* ¹ ، کاظم دلروز ² ، کاظم دلروز ³

چکیده :
امروزه استفاده از گوشی هوشمند امری اجتناب ناپذیر است. اما استفاده بی رویه از آن می¬تواند فرد را دچار آسیب کند. از عوامل موثر بر اعتیاد به گوشی هوشمند می توان به بد رفتاری های روانشناختی در دوران کودکی اشاره کرد. بخاطر اهمیت موضوع بر آن شدیم تا پژوهشی به عنوان رابطه میان بد رفتاری های روانشناختی در دوران کودکی و اعتیاد به گوشی هوشمند با نقش واسطه ای روان رنجوری و سبک های مقابله ای انجام دهیم. جامعه مطالعه حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه یاسوج در سال 1401-1400 می باشد که جمعیت آنها تقریبا 6000 نفر بود. در این پژوهش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای انجام شد و 380 نفر نمونه ما را تشکیل می دهند. ابزار های مورد استفاده ما پرسشنامه اعتياد به گوشی هوشمند (۱۳۹۲)، پرسشنامه ترومای دوران کودکی(2012)، پرسشنامه سبک های مقابله اندلر و بارکر (۱۹۹۰) و مقیاس روان رنجوری پرسشنامه پنج عاملی شخصیت کاستا و مک کری (2014) است. از نرم افزارهای SPSS وAMOS برای تحلیل داده ها استفاده شد.نتایج نشان می دهد که روان رنجوری می تواند بین بد رفتاری روانشناختی دوره کودکی و اعتیاد به گوشی های هوشمند نقش واسطه ای ایفا کند و سبک های مقابله منفی می تواند بین بد رفتاری روانشناختی دوره کودکی و اعتیاد به گوشی های هوشمند نقش واسطه ای ایفا کند. با توجه به این دستاوردها متوجه خطری جدی می شویم که دانشجویان را تهدید می کند و برای مقابله با آن باید راهکارهای جدی در نظر گرفت.

کلمات کلیدی :
بد رفتاری روانشناختی، اعتیاد به گوشی، روان رنجوری، سبک های مقابله ای