دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : بهاره قادری* ¹ ، ناصر نوشادی ² ، فریبرز نیکدل ³

چکیده :
معلم اساسی ترین رکن در فرایند یاددهی و یادگیری تلقی می شود. از این رو بررسی پدیدارشناسانه تجربه زیسته آن‌ها پیرامون بیگانگی تربیتی دانش‌آموزان نسبت به کتاب مطالعات اجتماعی کمک بزرگی به افزایش بهره‌وری در نظام آموزشی می‌کند. بررسی تجارب آن‌ها در ارتباط با دانش‌آموزان فرصت خودارزیابی، تعمیق و تددیق را به بهترین شکل ممکن فراهم می‌کند. هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، فهم پدیدارشناسانه تجربه زیسته معلمان مطالعات اجتماعی به بیگانگی تربیتی دانش آموزان نسبت به کتاب مطالعات اجتماعی بود. این پژوهش کیفی و با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. روش گردآوری اطلاعات، استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. بر این اساس از بین معلمان دوره متوسطه ۱۵ نفر بر اساس معیارهای ورود به تحلیل مصاحبه، با استفاده از الگوی کلایزی و روش تحلیل مضمون انجام شد. پس از استخراج موضوعی و طبقه بندی آن­ها یافته ها در پنج مقوله اصلی بی قدرتی بی معنایی بی هنجاری انزوای اجتماعی و خود قهری و ده مقوله فرعی طبقه بندی شدند. واکاوی تجربه‌های زیسته معلمان دوره ابتدایی نشان داد که بیگانگی تربیتی تا حد زیادی در کلاس درس مطالعات اجتماعی وجود دارد، و دانش آموزان با نگاه منفی نسبت به کتاب مطالعات اجتماعی احساس بیگانگی می­کنند، ارزش­ها و هنجار­های دانش آموز تا حد زیادی با ارزش­ها و هنجار­های این کتاب در تناقض است.

کلمات کلیدی :
پدیدارشناسی تجربه­ زیسته معلمان مطالعات اجتماعی از بیگانگی تربیتی دانش­آموزان نسبت به کتاب مطالعات اجتماعی چکیده