پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي زوج‌درمانی رفتاري بر نگرش به خيانت و سازگاري زناشويي در زوجين شهر كرمانشاه در سال 1400-1399 انجام گرفت. در این پژوهش از طرح نيمه آزمايشي پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 40 نفر از زوجين به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس و به روش تصادفي در دو گروه 20 نفري آزمايش و 20 نفري كنترل جايگزين و به پرسشنامه‌های نگرش به خيانت زناشويي و سازگاري زناشويي پاسخ دادند. گروه آزمايش 8 جلسه آموزش زوج‌درمانی رفتاري هفته‌ای دو بار به مدت 60 دقيقه دريافت كردند و مشارکت‌کنندگان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. تحلیل یافته‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مستقل نشان داد که آموزش زوج‌درمانی رفتاري باعث تغيير نگرش به خيانت زناشويي و افزايش سازگاري زناشويي شده است. مهم‌ترین نتایج این پژوهش، مؤثر بودن آموزش زوج‌درمانی رفتاري در نگرش به خيانت و سازگاري زناشويي زوجين می‌باشد. ازاین‌رو به مسئولین مراكز مشاوره خانواده توصيه می‌شود گام‌های مؤثری در جهت تغيير نگرش به خيانت زناشويي و افزايش سازگاري زوجين بردارند و بر اين اساس اقدامات مداخله‌ای لازم را جهت پيشگيري از وقوع خيانت انجام داد.

زوج درمانی رفتاری نگرش به خيانت زناشويي سازگاري زناشويي زوجين