دوره 3، شماره 9، 1402، صفحات 1 - 6

نویسندگان : حسین علی ملاشاهی* ¹ ، زینب آذریان ²

چکیده :
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین تاب‌آوری و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان دختر صورت گرفته است. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و مبتنی بر روش گردآوری داده‌های توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل تعدادی از دانش‌آموزان دختر دوره دوم ابتدایی در شهر کلاله در سال تحصیلی 1401-1400 بود که 367 دانش‌آموز با شیوه نمونه‌گیری غیرتصادفی-هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه کانر و دیویسون (2003)، هوش هیجانی بار - آن (1986) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1994) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از طریق آمار توصیفی و استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم‌افزار SPSS-23 انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان با تاب‌آوری (0/30) و هوش هیجانی (0/29) در سطح 01/0 وجود دارد بدین معنی که هرچقدر تاب‌آوری و هوش هیجانی افزایش یابد پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی افزایش می‌یابد. می‌توان نتیجه گرفت که سازمان آموزش‌وپرورش و معلمان با تقویت و ارتقای هوش هیجانی در همان دوران کودکی با برنامه‌ریزی‌های سازمان‌یافته می‌توانند پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان را تحت تأثیر قرار دهند.

کلمات کلیدی :
تاب آوری، هوش هیجانی، پیشرفت تحصیلی، دانش‌آموزان ‏